29 Ιουνίου 2011
Ο λαός της κατεχόμενης χώρας μας, για άλλη μια φορά, δοκιμάζεται...
Στην Πλατεία Συντάγματος ρίπτονται τόνοι χημικών σε ένα υπερθέαμα εκ μέρους των κρατούντων προκειμένου να πειστεί η επικράτεια ότι το καθεστώς δεν ανέχεται αντιδράσεις και διαμαρτυρίες.
Οι συντελεστές του ιστολογίου ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ τη χρήση υπέρμετρης βίας των οργάνων καταστολής που στόχο είχε τον τραυματισμό εκατοντάδων διαδηλωτών ώστε να ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΕΙ το κοινωνικό σύνολο και προχωράμε στην ΑΝΑΣΤΟΛΗ της λειτουργίας μας.
Φύλακες, γρηγορείτε!
Το ιστορικό προηγούμενο μας διδάσκει ότι η χρήση ωμής βίας ενισχύει την ΑΝΟΜΙΑ και μόνον. Πως μπορεί να χαρακτηριστεί άξιος ο μισθός σας όταν με ένα «τριόβολο1» εξαγοράζεται η συνενοχή σας;
Σε όσους κοιμόμαστε: Όνειρα γλυκά (;)
Σε όλους τους άλλους: Καλή Λευτεριά!
1 Στις Σφήκες του ο Αριστοφάνης το 422 π.Χ. στηλιτεύει τους «επαγγελματίες» δικαστές της Ηλιαίας και τον αντίκτυπο των πράξεών τους στη λειτουργία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Το τραγούδι της γκιλοτίνας (Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, με ερμηνευτή το Νίκο Ξυλούρη στην παράσταση "Το Μεγάλο μας Τσίρκο", 1973)
